بررسی امکانپذیری قیمت گذاری نفت خام توسط کشورهای عضو سازمان اوپک و OECD با استفاده از تئوری بازیها در قالب یک بازی برد – برد

در عرضه اقتصاد بین الملل کشورها یا عرضه کننده خالص نفت خام و یا وارد کننده محض آن می باشند. در این بین دو سازمان OPEC و OECD به عنوان سازمان هایی هستند که به ترتیب صادرکننده و واردکننده عمده نفت خام در جهان محسوب می شوند و بالطبع نقش به سزایی در تعیین قیمت نفت دارند. در مقاله حاضر به بررسی قدرت اثرگذاری هر یک از سازمان های مذکور بر قیمت نفت خام و همچنین برآورد قدرت چانه زنی نسبی هر یک از آنها در بازی تعیین قیمت نفت می پردازیم. الگوی بازار انحصار دوطرفه (مضاعف) و مدل بازی شبیه به معمای زندانی برای توصیف شرایط حاکم بر بازار نفت بین این دو سازمان ارائه گردیده است. در این تحقیق با استفاده از داده های سری زمانی سال های 1980 الی 2012 و همچنین استفاده از الگوی هم انباشتگی جوهانسن-جوسیلیوس و همچنین روش سیستم معادلات همزمان، به آزمون تجربی و اقتصادسنجی مدل ها و الگوهای مذکور پرداخته شد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که سازمان OECD در بازارر نفت از قدرت چانه زنی بالایی برخوردار است و مازاد رفاه بیشتری را در مقایسه با سازمان اوپک نصیب خود می کند. همچنین امکان طراحی الگوی بازی برد-برد مبتنی بر افزایش منافع طرفین مبادله وجود دارد، منتهی به دلیل ساختار غیرهماهنگ و نامتجانس اعضای اوپک، الگوی مذکور نمی تواند یک بازی همکارانه پایدار و بلندمدت تلقی گردد.